- skuwać
- skuwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, skuwaćam, skuwaća, skuwaćają, skuwaćany {{/stl_8}}– skuć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIc, skuję, skuje, skuty {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'łączyć ze sobą elementy metalowe, działając na nie mocnymi uderzeniami czegoś ciężkiego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Skuwać ogniwa łańcucha. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'krępować ruchy kogoś przez założenie mu na ręce lub nogi łańcucha': {{/stl_7}}{{stl_10}}Skuwać wziętych do niewoli. Skuć więźniów kajdanami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować zamarzanie cieczy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lód skuł jeziora. Mróz skuwał rzekę przez całą zimę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kując, usuwać coś z czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Skuć tynk, glazurę ze ściany. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.